Als je de Hongerspelen-trilogie gelezen of gezien hebt, dan is dit boek zeker iets voor jou! Zelf heb ik de hongerspelen met veel plezier gelezen. Maar wat Veronica Roth voor elkaar heeft gekregen is dat ik dit boek in één ruk, in één dag heb uitgelezen.
Het boek begint met een vrij lange en vooral informatieve inleiding, maar door de vlotte manier van schrijven trekt zelfs deze inleiding je al helemaal het verhaal in. De manier van schrijven is niet simpel, sommige woorden zijn zelfs lastig. Ondanks dat leest het boek wel makkelijk. De woordkeus en bepaalde stukken uit het boek maken dat je na gaat denken over je eigen leven en hoe jijzelf over bepaalde dingen denkt. 'Ik geloof in de simpele uitingen van moed, in de moed die ervoor zorgt dat mensen voor elkaar opkomen....' Een echt young-adult boek. Het verhaal lijkt bekend, maar toch weet het je ook steeds weer te verrassen en één ding is zeker: het valt bijna niet weg te leggen. Het leven van Tris blijft je tot de laatste bladzijde boeien. Zo erg dat je bijna verlangt naar een vervolg en gelukkig is dat vervolg er, want ook Divergent is een trilogie.
Inwijding, het eerste deel lijkt wel enigszins op de Hongerspelen door de indeling van mensen in facties, de testen die gemaakt moeten worden en de macht die de leiders uitstralen wat tot oorlog kan leiden. Beatrice, Tris is een sympathieke meid van zestien jaar die doet waar ze zelf zin in heeft. In het futuristische Chicago dat opgedeeld is in vijf facties, zuilen met ieder een eigen waarde: eerlijkheid, onbaatzuchtigheid, dapperheid, perfectie en intelligentie, moeten alle zestienjarigen kiezen bij welke factie zij de rest van hun leven willen horen. Hiervoor ondergaan ze een persoonlijkheidstest. Nadat ze een keuze gemaakt hebben volgt er een inwijding in de gekozen factie om te zien of ze het volhouden. Tris hoort bij de factie Zelfverloochening, maar kiest voor de Onverschrokkenen. Ondanks dat de test officieel Zelfverloochening als uitkomst had...
'Ongelooflijk,' zegt een stem achter hem. De stem hoort bij een donkerharig meisje met drie zilveren ringetjes door haar rechterwenkbrauw. Ze kijkt me smalend aan. 'Een Hark die als eerste springt? Dat is nog nooit vertoond.'
'Ze is niet voor niets bij ze wegegaan, Lauren,' zegt hij. Zijn stem is zwaar en bassend. 'Hoe heet je?'
'Eh...' Ik weet niet waarom ik aarzel. Maar 'Beatrice' klinkt gewoon niet meer. 'Denk er maar even over na,' zegt hij terwijl er een klein glimlachje om zijn lippen krult. 'Je kunt maar één keer kiezen.' Een nieuwe plek, een nieuwe naam. Ik kan hier opnieuw beginnen. 'Tris,' zeg ik resoluut.
'Tris,' herhaalt Lauren grijnzend. 'Kondig het maar aan, Four.'
De jongen - Four - kijkt over zijn schouder en roept: 'Eerste springer: Tris!'
Begin 2014 is er een film uitgekomen, onder het kopje media vind je de trailer van deze film.
Het boek begint met een vrij lange en vooral informatieve inleiding, maar door de vlotte manier van schrijven trekt zelfs deze inleiding je al helemaal het verhaal in. De manier van schrijven is niet simpel, sommige woorden zijn zelfs lastig. Ondanks dat leest het boek wel makkelijk. De woordkeus en bepaalde stukken uit het boek maken dat je na gaat denken over je eigen leven en hoe jijzelf over bepaalde dingen denkt. 'Ik geloof in de simpele uitingen van moed, in de moed die ervoor zorgt dat mensen voor elkaar opkomen....' Een echt young-adult boek. Het verhaal lijkt bekend, maar toch weet het je ook steeds weer te verrassen en één ding is zeker: het valt bijna niet weg te leggen. Het leven van Tris blijft je tot de laatste bladzijde boeien. Zo erg dat je bijna verlangt naar een vervolg en gelukkig is dat vervolg er, want ook Divergent is een trilogie.
Inwijding, het eerste deel lijkt wel enigszins op de Hongerspelen door de indeling van mensen in facties, de testen die gemaakt moeten worden en de macht die de leiders uitstralen wat tot oorlog kan leiden. Beatrice, Tris is een sympathieke meid van zestien jaar die doet waar ze zelf zin in heeft. In het futuristische Chicago dat opgedeeld is in vijf facties, zuilen met ieder een eigen waarde: eerlijkheid, onbaatzuchtigheid, dapperheid, perfectie en intelligentie, moeten alle zestienjarigen kiezen bij welke factie zij de rest van hun leven willen horen. Hiervoor ondergaan ze een persoonlijkheidstest. Nadat ze een keuze gemaakt hebben volgt er een inwijding in de gekozen factie om te zien of ze het volhouden. Tris hoort bij de factie Zelfverloochening, maar kiest voor de Onverschrokkenen. Ondanks dat de test officieel Zelfverloochening als uitkomst had...
'Ongelooflijk,' zegt een stem achter hem. De stem hoort bij een donkerharig meisje met drie zilveren ringetjes door haar rechterwenkbrauw. Ze kijkt me smalend aan. 'Een Hark die als eerste springt? Dat is nog nooit vertoond.'
'Ze is niet voor niets bij ze wegegaan, Lauren,' zegt hij. Zijn stem is zwaar en bassend. 'Hoe heet je?'
'Eh...' Ik weet niet waarom ik aarzel. Maar 'Beatrice' klinkt gewoon niet meer. 'Denk er maar even over na,' zegt hij terwijl er een klein glimlachje om zijn lippen krult. 'Je kunt maar één keer kiezen.' Een nieuwe plek, een nieuwe naam. Ik kan hier opnieuw beginnen. 'Tris,' zeg ik resoluut.
'Tris,' herhaalt Lauren grijnzend. 'Kondig het maar aan, Four.'
De jongen - Four - kijkt over zijn schouder en roept: 'Eerste springer: Tris!'
Begin 2014 is er een film uitgekomen, onder het kopje media vind je de trailer van deze film.