Toen ik mijn ogen opendeed, wist ik niets meer... Zelfs mijn eigen naam niet.
Bovenstaand citaat staat op de voorkant van het boek. Een vijftienjarige jongen komt bij op een kale, hete grasvlakte en hij weet niet wie hij is. Hij heeft zware hoofdpijn en een verstuikte enkel. Hij heeft geen idee waar hij is. Hij wil de politie bellen, maar hoort dan een voicemailbericht van zichzelf. 'Wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie.' Met behulp van de spullen in zijn rugzak gaat hij op zoek naar zichzelf. In zijn rugzak vindt hij naast de mobiele telefoon een plattegrond van een gebouw, een sleutel van een kluis en geld. Wat is er gebeurd? Hij durft niemand te vertrouwen. In de kluis vindt hij een notitieboekje van een man die vanuit de gevangenis een dagboek heeft bijgehouden. Hier staat het verhaal van Boy 7 in geschreven. Wat heeft dit met hem te maken? En achter welke gruwelijke gebeurtenissen komt deze jongen?
Vanaf bladzijde 1 heeft Mirjam Mous een spannende situatie geschetst. Het roept veel vragen op en je wil graag weten wat er met deze jongen is gebeurd en waar hij vandaan komt. Je volgt de jongen in zijn zoektocht naar zijn verleden en je wordt helemaal meegesleurd met het meeslepende verhaal. Het is een erg spannend en modern geschreven boek. Aan het begin van ieder deel staat een ondertitel die je aan het denken zet. Dit boek is onvoorspelbaar en origineel.
Alles was ineens volkomen onzeker, geheimtaal en niet te vertrouwen. Ik was er wel maar toch ook niet en dat gaf een behoorlijk creepy gevoel. Meer dan creepy. Eerlijk gezegd deed ik het bijna in mijn broek - een jeans met rafelige broekspijpen die me ook al niet bekend voorkwam - van angst. Ik verlangde naar een veilige plek, een bed of desnoods een hol, waar ik in weg zou kunnen kruipen, maar er was niets beschuttends te vinden op deze grasvlakte. Geen huis, geen boerderij, zelfs geen schuurtje.
Bovenstaand citaat staat op de voorkant van het boek. Een vijftienjarige jongen komt bij op een kale, hete grasvlakte en hij weet niet wie hij is. Hij heeft zware hoofdpijn en een verstuikte enkel. Hij heeft geen idee waar hij is. Hij wil de politie bellen, maar hoort dan een voicemailbericht van zichzelf. 'Wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie.' Met behulp van de spullen in zijn rugzak gaat hij op zoek naar zichzelf. In zijn rugzak vindt hij naast de mobiele telefoon een plattegrond van een gebouw, een sleutel van een kluis en geld. Wat is er gebeurd? Hij durft niemand te vertrouwen. In de kluis vindt hij een notitieboekje van een man die vanuit de gevangenis een dagboek heeft bijgehouden. Hier staat het verhaal van Boy 7 in geschreven. Wat heeft dit met hem te maken? En achter welke gruwelijke gebeurtenissen komt deze jongen?
Vanaf bladzijde 1 heeft Mirjam Mous een spannende situatie geschetst. Het roept veel vragen op en je wil graag weten wat er met deze jongen is gebeurd en waar hij vandaan komt. Je volgt de jongen in zijn zoektocht naar zijn verleden en je wordt helemaal meegesleurd met het meeslepende verhaal. Het is een erg spannend en modern geschreven boek. Aan het begin van ieder deel staat een ondertitel die je aan het denken zet. Dit boek is onvoorspelbaar en origineel.
Alles was ineens volkomen onzeker, geheimtaal en niet te vertrouwen. Ik was er wel maar toch ook niet en dat gaf een behoorlijk creepy gevoel. Meer dan creepy. Eerlijk gezegd deed ik het bijna in mijn broek - een jeans met rafelige broekspijpen die me ook al niet bekend voorkwam - van angst. Ik verlangde naar een veilige plek, een bed of desnoods een hol, waar ik in weg zou kunnen kruipen, maar er was niets beschuttends te vinden op deze grasvlakte. Geen huis, geen boerderij, zelfs geen schuurtje.